این روزها دولت سرمایه داران اسلامی گوی سبقت را در بسیاری امور از اسلافش ربوده است. گویی به هر میزان که سطح زندگی طبقه کارگر و توده های زحمتکش را کاهش داده است، به ازاء آن در بسیاری امور دیگر رشد چشمگیری داشته است. نگاهی به آمار ارائه شده توسط مدیر منابع سازمان زندانهای دولت سرمایه داران اسلامی، نشان میدهد که حکومت آدمکش اسلامی در به بند کشیدن معترضین رشد چشمگیری داشته است. آنچه میخوانید مشتی عدد و رقم و آمار اند که با حقیقت جامعه هنوز خیلی تفاوت دارند. اما پشت این اعداد بیجان انسانها و جاندارانی نهفته اند که در این نظام هر روز نابود میشوند.
محمد علی زنجیره ای، مدیر منابع سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی جمهوری سرمایه داران اسلامی، اعلام کرده در دنیا متوسط زندانی به ازاء هر یکصد هزار نفر 148 نفر است که این میزان در ایران به ازا هر یکصد هزار نفر 271 نفر است. تقریبا دو برابر متوسط جهانی است. کافی است به برخی از آمارهایی که توسط منابع حکومتی به شکل ناقص نیز ارائه شده مراجعه کرده تا علل رشد چشمگیر این جانیان اسلامی را در امور زندان، شکنجه و اعدام معترضان به وضع موجود مشخص تر شود.
ارگان مثلا ملی جوانان، آمار تکان دهنده ای از وضعیت اعتیاد در ایران را منتشر کرده است که مطابق آن فقط یک میلیون نفر از معتادان به مواد مخدر زیر نوزده سال سن دارند و سن اعتیاد در کشور به سیزده سال رسیده است. دبیر علمی انجمن دارو سازان، متوسط زمان دسترسی به مواد مخدر در ایران را 30 الی 45 دقیقه دانسته و مطابق آمارهای سازمان ملل، ایران بالا ترین نسبت معتادان به هروئین و تریاک را در جهان دارد و از هر 17 نفر یک نفر معتاد است. مطابق آمار مذکور جمعیت معتاد کشور چهار میلیون و دویست هزار نفر یعنی حدود شش درصد جمعیت کشور را تشکیل می دهند.
مطابق گزارش روزنامه گاردین 1/7 الی 3/83 میلیارد پوند مواد مخدر برای مصرف در داخل توزیع میگردد. کلاف اصلی این صنعت پر سود و در عین حال ویرانگر در چنگال نهادها و ارگانهای دولت اسلامی است. مسئول بخشی از افزایش پنجاه درصدی آمار مبتلایان به بیماری ایدز را نیز همین جانیان هستند. مطابق گفته مدیر اجرایی انستیو پارس، بیشتر معتادان به مواد مخدر یا مبتلا به ویروس ایدز هستند و یا در معرض ابتلا به آن قرار دارند.
20 برابر شدن فرار دختران از منزل از دیگر نتایج قریب 32 سال حکومت ضد زن جمهوری اسلامی است. مطابق این آمار سالانه شش هزار دختر از منزل فرار می کنند که انتظار میرود این تعداد بیشتر از آنچه اعلام شده است باشد. مطابق آمار سازمان بهزیستی حکومت جانی اسلامی، 18 درصد از دختران فراری در روز اول و 60 درصد در هفته اول بعد از فرار مورد تعرض جنسی قرار می گیرند. این افراد برای یافتن شرایطی بهتر، گرفتار سرنوشتی ناگوار میشوند که حکومت سرمایه داران اسلامی عامل ایجاد آن است. طبق تحقیقی که در رسانه حکومتی ایلنا منتشر شده است، سن روسپی گری به 12 سال تقلیل یافته است. امان الله قرابی جامعه شناس، تعداد زنان خیابانی شهر تهران در سال 1385 را بالغ بر 300 هزار نفر دانسته است.
در زمینه طلاق نیز به گفته فرهاد عبادی کارشناس پیشگیری ... ایران رتبه چهارم آمار دنیا را دارد. به گفته او طلاق رشدی معادل هشت درصد داشته در حالی که ازدواج فقط 5/5 درصد از رشد را به خود اختصاص داده است.
و اما رشد قابل ملاحظه دیگر افزایش تعداد کودکان کار و کودکان خیابانی است. کودکانی که آئینه تمام نمای استثمار سرمایه داری ایران است. داغ نفرت هایی که این نظام فقر و فلاکت هر روز می آفریند و از نیروی کار مجانی آنها زندگی انگلی خود را ادامه میدهد. کودکان کار همه کودکان زیر 18 سال هستند که به منظور تامین معاش خود و خانواده شان در خیایان و کارخانجات، در شرایط وخیمی به کار گرفته می شوند. کودکان خیابانی که مجبور به کار و زندگی در خیابانها هستند و شبها روی کارتن می خوابند و سر پناهی جز آسمان ندارند. آمارهای تکان دهنده ای از تعداد رو به افزایش این کودکان به گوش میرسد. بر اساس آمار های رسمی که به هیچ وجه قابل اعتماد هم نیست در حال حاضر 000/500/1 نفر کودک زیر 18 سال به کار گرفته شده به طوری که عناصر حکومتی در قالب های جامعه شناس به این موضوع اعتراف کرده که چگونه سرمایه داران در دولت جمهوری اسلامی به استثمار وحشیانه کودکان حتی زیر 15 سال ادامه می دهند.
سعید مدنی جامعه شناس در این خصوص اشاره می کند که کارفرمایان به دلیل سود ناشی از کار کودکان، حاضر به پذیرش جریمه نقدی این جرم یعنی به کار گیری کودکان زیر 15 سال هستند. فقط تعداد کودکان خیابانی و کارتن خواب در شهر تهران 35 هزار نفر و در سطح کشور 000/200/1 کودک اعلام شده است. کودکانی که در مزارع به کار گرفته می شوند و یا در کوره پزخانه ها برده وار کار می کنند و یا کودکان افغان که در هیچ شمارشی آورده نمیشوند را بایستی به آمار فوق افزود تا به عمق بیشتری از فاجعه 32 سال حکومت سرمایه داران اسلامی پی برد.
به این آمارها می بایست توقیف نشریات، روزنامه ها، وبلاگ ها و غیره را افزود تا چهره خشن و نفرت بار این حکومت جور و ستم بیشتر آشکار شود. بر اساس گزارش های بین المللی، حکومت سرمایه داران اسلامی بیشترین تعداد روزنامه نگاران زندانی در سطح جهان را در زندان دارد که هم اکنون 52 روزنامه نگار زندانی را در زندان دارد. بیش از صد روزنامه نگار از دست عوامل دولت سرکوبگر جمهوری اسلامی فرار کرده که هم اکنون هشتاد نفر آنان در ترکیه به سر می برند. فقط از ابتدای سال 1389 تا اکنون 1600 نفر از فعالین کارگری، دانشجویی، روزنامه نگار، وبلاگ نویس، بازداشت و یا روانه سیاه چالهای جمهوری اسلامی شده اند. یعنی بطور متوسط روزی هفت نفر توسط حکومت سرکوبگر جمهوری اسلامی طی 6 ماه نخست سال جاری بازداشت شده اند.
اینها تنها گوشه کوچکی از هزاران جنایت دولت صد هزار اعدام جمهوری اسلامی است که هر روز در جریان است. هر روز ادامه این حکومت مبتنی بر فقر و فلاکت و فحشا و اعتیاد و بیحرمتی و بیحقوقی به معنی تداوم این جنایات سازمانیافته است. بدرستی باید گفت ایران یک زندان بزرگ و جهنمی است که سرمایه داران و دولت اسلامی شان بپا کرده اند و خود در نقش زندانبانان آن عمل میکنند و اکثریت عظیم مردم در این زندان سرمایه اسیرند. برای رهائی باید این حکومت را درهم کوبید. این توده عظیم به فقر کشیده شده و منکوب شده براز اعاده حیثیت و آزادی و حقوق خود باید متشکل شود و با نیروی اتحاد و تشکل و انقلابیگری از روی این لاشه متعفن رد شود.
حزب اتحاد کمونیسم کارگری برای سرنگونی جمهوری اسلامی و نظام سرمایه داری و برقراری حکومت کارگری و جمهوری سوسیالیستی تلاش میکند. باید در حزب متشکل شد، سیاستهای انقلابی و کمونیستی را در گوشه گوشه جامعه بدست گرفت و دیگران را به جمع شدن حول این سیاستها فراخواند و بسیج کرد. این وضعیت قابل تغییر است و تنها میتواند به نیرو و اراده طبقه کارگر متشکل و انقلاب کارگری تغییر کند. به حزب اتحاد کمونیسم کارگری بپیوندید. *
